Kartalkaya davasında 4. gün! Yangından sonra meyve yediği argüman edilen Halit Ergül’ün eşi konuştu

Bolu Kartalkaya Kayak Merkezi’nde 78 kişinin hayatını kaybettiği ve 133 kişinin yargılandığı Grand Kartal Otel yangınına ait 19’u tutuklu 32 sanığın yargılandığı dava Bolu 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından Bolu Toplumsal Bilimler Lisesi’nin spor salonunda özel olarak oluşturulan salonda devam ediyor. Davanın birinci duruşmasının 4’üncü gününde sanık savunmalarıyla sürüyor. Öte yandan, duruşmanın birinci 3 gününde toplam 24 sanığın savunması alınmıştı.

“HASBELKADER KURTULDUM, LENS TAKMADAN BİR ŞEY GÖREMİYORUM”

Grand Kartal Otel’in sahibi Halit Ergül’ün kızları Ceyda Hacıbekiroğlu ve Elif Aras’ın akabinde dinlenilen otel sahibi Halit Ergül’ün eşi ve şirketin yönetim kurulu üyesi Emine Murtezaoğlu Ergül, savunma yaptı. Ergül, olay gecesi otelde olduğunu ve hasbelkader kurtulduğunu söyledi.

Olaydan 2 ay sonra tutuklanan Ergül, doğuştan görme mahzuru olduğu için lens kullandığını belirterek savunmasında olay günü yaşadıklarını şöyle anlattı:

“Olay gecesi oradaydım, hasbelkader kurtuldum. Koridordan gelen sesleri duyunca yataktan fırladım. Doğuştan gelen bir görme manim var. 25.5 numara özel lens kullanıyorum, lensleri takmadan hiçbir şey göremiyorum. Kızım aradı, ona “Kapıya ıslak havlu koy, koridora çıkma” dedim. Odamın önünde bir çatı vardı. Biri oraya atlayıp battaniye istedi. Ne bulduysam verdim. Kızıma da ‘Camı kır’ dedim. Eşim Gazelle Otel’deydi, onu arayıp yardım etmesini istedim. İçeride beşerler vardı. Duman çok berbattı. İnsanlara yardım etmeye çalıştım, gitmeye çalıştım ancak ulaşamadım. Çok toz ve duman vardı. Lens kullananlar bilir; toz ve kuruluk gözleri çok makus tesirler. Bu yüzden gidemedim, dışarı çıktım. Yüksek merdivenle 6’ncı ve 7’nci kattaki insanları kurtarıyorlardı. Beni de o merdivenle kurtardılar. Bir sürü insan vardı; çıkan herkes sağa sola koşturuyordu.”

“MEYVELERİ İNSANLARA DAĞITMAK İSTEDİM”

Duruşmanın birinci günü yangın faciasında hayatını kaybeden şahısların yakınları ismine basın açıklaması yapan “Başka Canımız Yok Derneği” üyesi Zeynep Kotan, “Yangın sırasında bile Grand Kartal Otel’in sahipleri, yöneticileri ve çalışanları hiçbir şey yapmadı. Ne bir ikaz verdiler ne bir alarm sistemi devreye girdi. Konuklar tek bir sözle bile uyandırılmadı. Onlar otomobillerini kurtarmaya giderken bizim canlarımız içeride dumandan boğuluyordu. Bizim sevdiklerimiz vefattan ölüm beğenirken, otel sahipleri çoktan karşı otele geçmiş. Meyvelerini yiyorlardı. Bu nasıl bir umursamazlık, nasıl bir merhametsizlik, nasıl bir vicdansızlıktır?” demişti.

Meyve argümanlarına duruşmada karşılık veren Emine Mürtezaoğlu Ergül, “Yürüyerek, yangının sıçrama ihtimaline karşı Dorukkaya’ya gittik. 65 yaşındayım, göremiyorum. Yanımda 3 çocuk vardı. Dorukkaya Otel’in müdürüne gidip, “Lütfen yardım edin, içeride hâlâ beşerler olabilir” dedim. Dorukkaya Otel’in orada su ve meyve vardı. Alıp insanlara dağıtmak istedim. Bu imajlar üzerinden çok konuşuldu ancak ne yaşadığımız bilinmeden yargılandık. O anda çaresizlik içindeydim. Ne yapabileceğimi sorguluyordum. Bir mühlet sonra jandarma oteli sardı, kimseyi yaklaştırmıyordu. Birkaç gün Gazelle Otel’de kaldık, akabinde İstanbul’a kızlarımın yanına döndüm.” dedi.

“OTELDE ‘BU ÇİÇEK SULANMAMIŞ’ ÜZERE ŞEYLER SÖYLERDİM”

Sanık Emine Murtezaoğlu Ergül, otelin işleyişiyle ilgisi olmadığını tabir ederek, “Bizimki bir aile şirketi. Ben işle ilgilenmedim. Babam da birebirini yapardı, eşim de o denli yaptı. Ortada bir evrak gelirdi, imzalardım. Ben çocuklarımla ilgilenirdim. Çocukların eğitimi boyunca İstanbul’da yaşadım. Bu süreçte annemle babam rahatsızlandı, onlara baktım. Babam ölmeden evvel 5 yıl yatalaktı, onu Gazelle Otel’e aldırıp bakımını yaptım. Sonra torunlarım oldu, onlara dayanak verdim. Otelin işleyişiyle hiç ilgim olmadı, vaktim da yoktu. Yalnızca gittiğimde “Bu çiçek sulanmamış” üzere şeyler söylerdim” dedi.

“HALİT’E SORMADAN HİÇ BİRŞEY YAPAMAZDI”

Mahkeme başkanı, sanığa Ticaret Sicil Gazetesi’ne nazaran misyonu olup olmadığını sordu. Sanık, “Evet, bu türlü bir misyonum vardı. Eşim olmadığında bana evrak getirirlerdi, ben de imzalardım. Otel idaresine karışmazdım. Buyruk Aras müdürdü lakin kendi başına karar vermezdi, eşime sorarak hareket ederdi. Kızlarım sadece tatillerde gelirlerdi. Onlar da çocuk büyütüyor, onunla uğraşıyorlardı. İstanbul’da yaşıyorlar. Buyruk Aras ya da öbür biri, Halit’e sormadan hiçbir şey yapamazdı” diye karşılık verdi.

Çalışanlara yangın eğitimi verilip verilmediği yahut yangın tüplerinin olup olmadığı sorulan sanık, “Eğitimin olup olmadığını bilmiyorum lakin koridorlarda yangın tüpleri vardı” dedi.

About The Author

admin

See author's posts